Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης, μαθητής της β΄ γυμνασίου του Μουσικού Σχολείου Βέροιας
Προτάσεις προς τους εφήβους για δημιουργική αξιοποίηση του χρόνου με τις οικογένειές τους
·
Να
δουν μαζί μια ταινία
Πολλά φεστιβάλ αλλά και ιστοσελίδες προβάλλουν πολλές ποιοτικές ταινίες και ντοκιμαντέρ. Οι ταινίες είναι εφηβικές και παιδικές και προέρχονται από άλλες χώρες που δεν είχαμε ποτέ την ευκαιρία να τις δούμε. Κανείς μπορεί να μάθει πολλά από αυτές. Πχ. La Laguna είδαμε πως ζουν παιδιά της φυλής των μάγια. Επίσης βλέπουμε ταινίες από άλλες χώρες της Ευρώπης και μπορούμε να δούμε πως βιώνουν τη εφηβεία άλλα παιδιά. Η οικογένεια είναι καλό να τις βλέπει μαζί καθώς μπορούν να συζητήσουν πάνω στο θέμα της ταινίας, να μιλήσουν για τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών και να μάθουν τα παιδιά πολλά καινούργια πράγματα από ταινίες πχ. ιστορικές.
Μια ενδιαφέρουσα ταινία είναι η ταινία «Το παιδί με την Ξύλινη Κάμερα» του Ntshaveni Wa Luruli.
Σε μια, μια πόλη κοντά στο Κέιπ Τάουν, της Νοτιάς Αφρικής
μετά το τέλος του Απαρτχάιντ, δύο
δεκατριάχρονα παιδιά, ο Μαντίμπα και ο Σίφο , παίζουν στις σιδηροδρομικές
γραμμές και βρίσκουν έναν άντρα νεκρό που είχε μαζί του μια κάμερα και ένα
πιστόλι. Ο Ματίμπα παίρνει την κάμερα και ο Σιφο παίρνει το πιστόλι. Η επιλογή
του καθένα καθορίζει την ζωή του. Ο Μαντίμπα κρύβει την κάμερα του σ’ ένα
ξύλινο κιβώτιο προκειμένου να αποφύγει τις ερωτήσεις του μεθύστακα πατέρα του
και ξεκινά να κινηματογραφεί το τόπο του
και τους κατοίκους. Ο Σίφο γίνεται αρχηγός της συμμορίας και κλέβει και
σκοτώνει. Στη συνέχεια γνωρίζουν την Εστέλ
που είναι μια πλούσια λευκή και ζει σε μία πλούσια και λευκή συνοικία. Οι
γονείς της συνεχίζουν ν έχουν ρατσιστικές
απόψεις που υπήρχαν κατά τη διάρκεια του Απαρτχάιντ. Μαθαίνει τσέλο και με την
βοήθεια του δασκάλου της του κυρίου Σον, ο οποίος διδάσκει στις φτωχογειτονιές
των μαύρων θα έρθει πολύ κοντά και θα γίνει φίλη με τον Ματίμπα.
Από την ταινία έμαθα πολλά πράγματα. Αρχικά είδα το πώς ζούνε οι άνθρωποι σε άλλες περιοχές του πλανήτη όπως στην Νότια Αφρική Εκεί υπήρχε το απαρτχάιντ. Σύμφωνα με την Wikipedia το απαρτχάιντ ήταν «η πολιτική που επιβάλλει απόσταση μεταξύ των διαφόρων φυλετικών ομάδων, ειδικά η πολιτική του φυλετικού διαχωρισμού και η αντιμετώπιση όλων των μη-ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων ως πολιτών β' κατηγορίας στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή, την οποία εφάρμοσε έως το 1990 η Νότιος Αφρική». Είδα τον ρατσισμό που ένιωθαν οι μαύροι εκείνη την εποχή. Αν και το απαρτχάιντ τέλειωσε το 1990 οι μαύροι συνέχισαν να βιώνουν τον ρατσισμό. Οι μαύροι ζούσαν σε φτωχά σπίτια από λαμαρίνα στα λεγόμενα γκέτο ενώ οι πλούσιοι σε πολυτελείς βίλες. Οι μαύροι με τους λευκούς δεν είχανε σχέσεις για αυτό ήτανε δύσκολο να αναπτύξουν την σχέση του τα δυο παιδιάς. Ένα άλλο θέμα της ταινίας είναι η παιδική εγκληματικότητα. Στα γκέτο που ζούσαν οι μαύροι δεν υπήρχαν προοπτικές για τα παιδιά π.χ. σχολεία, αθλητισμός, μουσική αλλά μόνο φτώχεια. Έτσι τα παιδιά κατέληγαν στο έγκλημα για να εξασφαλίσουν κάποια χρήματα. Τέλος σημαντικός είναι ο ρόλος του κυρίου Σον που διδάσκει εθελοντικά στο γκέτο αλλά παράλληλα διδάσκει τσέλο στην Εστέλ. Μέσω του κυρίου Σον η μουσική και ο κινηματογράφος φέρνουν κοντά τον Ματίμπα και την Εστέλ.
Σύνδεσμοι για εφηβικές
ταινίες και ντοκιμαντέρ
http://www.neanikoplano.gr/festivalolympias
https://kinderdocs.com/
https://athicff.com/
Επίσης μπορούμε να παρακολουθήσουμε θεατρικές παραστάσεις από θέατρα τα οποία δεν θα είχαμε την ευκαιρία να δούμε εμείς τα παιδιά που ζούμε στην επαρχία. Υπάρχουν ενδιαφέρουσες παραστάσεις στις επίσημες ιστοσελίδες του Εθνικού Θεάτρου, του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και άλλες. Μια ενδιαφέρουσα παράσταση που αξίζει να της δουν παιδιά και έφηβοι είναι η παράσταση «Ένα παιδί μετράει τα άστρα» του Μενέλαου Λουντέμη από το Περιφερειακό Θέατρο Ιωαννίνων.
Δείτε δωρεάν online την παιδική παράσταση – ύμνο στο έργο του Μενέλαου Λουντέμη από την Παιδική Σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων.
 |
| Η λύρα του πατέρα μου |
Με αφορμή τον εορτάσμό του Πάσχα μαγειρεύουμε παραδοσιακές
συνταγές και όλη η οικογένεια μαζί μπαίνει στο πνεύμα του Πάσχα. Όλοι μαζί
δημιουργούμε γευόμαστε το σπίτι μοσχοβολάει. Πολλές συνταγές υπάρχουν στο
ιντερνέτ αλλά μπορούμε να συμβουλευτούμε και την γιαγιά μας
 |
| Τα πασχαλινά τσουρέκια της μητέρας μου |
 |
| Τα λαζαράκια της γιαγιάς μου |
 |
Η κατασκευή με τουβλάκια Lego του αδερφού μου |
Υπάρχουν πολλά βιβλία και ιστοσελίδες που μπορείς να πάρεις ιδέες, για να κάνεις πειράματα και πρωτότυπες κατασκευές. Επίσης, με τον τρόπο αυτό μπορεί κάποιος και να μάθει εύκολα φυσική και να διασκεδάσει.
Επίσης μπορούν να συνεργαστούν με τους φίλους τους ή τους συμμαθητές τους στην υλοποίηση δημιουργικών εργασιών που τους αναθέτουν οι καθηγητές τους.
Δείτε μια δική μου δημιουργική συνεργασία με συμμαθητές μου στο πλαίσιο της εξ αποστάσεως διδασκαλίας στο μάθημα της λογοτεχνίας που παρουσιάστηκε στο μαθητικό ραδιοφωνο - European School Radio.
γΔΜπορείτε επίσης να δείτε και τις βιβλιπροτάσεις των συμμαθητών μου στην ψηφιακή βιλβιοθήκη της τάξης μου εδώ.
 |
Επίσης υπάρχουν και πολλές ομάδες που στην καραντίνα διατηρούν λέσχες ανάγνωσης. Στην πόλη μας είναι η Κυριώτισσα. Δείτε εδώ περισσότερες πληροφορίες για τη δράση της λέσχης ανάγνωσης.
 |
| Το περιβάλλον του FL Studio |
Τέλος άλλη μια πρόταση για τους εφήβους είναι να ακούσουν την αγαπημένη τους μουσική αφού η μουσική λειτουργεί θετικά στους ανθρώπους. Θα πρότεινα hip hop μουσική. από καλλιτέχνες όπως ο 12ος πίθηκος και πολλοί άλλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου