Βγαίνοντας απ΄ το σχολειό με όχημα τη μουσική
Ταξίδι με βιολί της Αναστασίας
που
βρίσκομαι ξανά
μες την
απόλυτη χαρά.
Η ψυχή και
πάλι λαχταρά
ταξίδια να
κάνει μακρινά.
Με τ ’αυτιά
μου ανοιχτά
και τα χέρια
σταυρωτά,
βιολί και
δοξάρι ξεκινά
μουσική και
πάλι αρχινά.
Κούραση, διάβασμα, σχολειά
τρέχουν
να φύγουν μακριά.
Νότες που παίζουν σαν παιδιά
μου δίνουν
μια ζεστή αγκαλιά.
Μαζί τους χάνομαι ψηλά
στον ουρανό,
στ’ αστέρια, στο βορρά.
Σαν πουλί
ελεύθερο πετά
ψυχή και σώμα τραγουδά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου