Ταξιδεύοντας στο σύμπαν

Με αφορμή τον Μικρό Πρίγκιπα οι μαθητές του β2 γυμνασίου της σχολικής χρονιάς 2022 - 2023 εμπνέονται στίχους!

Ταξίδι στο σύμπαν

Στα αστέρια και στον ουρανό

στο άγνωστο , το σκοτεινό

ένα ταξίδι μακρινό

ας πήγαινα και εγώ.

Στο ταξίδι μου αυτό 

το τόσο πια μαγευτικό

από ευθύνες και υποχρεώσεις

θα ξεφύγω

και στο άγνωστο

θα φύγω

Κι αν στον ήλιο πας κοντά

η αίσθηση θα σε πονά, 

αν όμως απομακρυνθείς

τότε πάλι θα καείς.

Ευάγγελος & Θεόδωρος 

Η Σελήνη μου

Από τη μέρα που πάτησα στη Γη

Έχω μια αίσθηση τρελή

Την σελήνη σαν αντίκρισα 

Στο διάστημα την αναζήτησα

Αλλά τώρα χρόνια μετά

Μακριά είσαι ξανά

Μέσα σε μαύρη τρύπα έπεσα 

Επειδή εσένα απέφευγα 

Τώρα ψάχνω σωτηρία 

Στης Αφροδίτης την ηρεμία 

Σαν όμως με έδιωξε 

Στο διάστημα με πέταξε 

Πήγα πάλι μακριά 

Με τη σκέψη σου κοντά 

Και όταν πάλι σε αντίκρισα 

Μες στο μυαλό μου σε βύθισα

Όμως και πάλι ευχήθηκα

Να σε δω ξανά 

Μες στου Ερμή την αγκαλιά

Νάσια & Νεφέλη

Ταξιδεύοντας με όχημα τα μουσικά μας όργανα

Το ποίημα του Πρεβέρ "Βγαίνοντας απ΄ το σχολειό" μάς ταξιδεύει σε ένα φανταστικό γύρο του κόσμου, με όχημα τη νεανική πνοή, την εφευρετικότητα του νου και την ψυχική ανάγκη των παιδιών για επικοινωνία. Προέρχεται από τη δεύτερη ποιητική συλλογή του Ιστορίες (1946).

Διαβάστε το ποίημα εδώ από το ψηφιακό βιβλίο.

Με αφορμή το ποίημα του Ζακ Πρεβέρ "Βγαίνοντας απ΄ το σχολειό" το β2 γυμνασίου του Μουσικού Σχολείου Βέροιας της σχολικής χρονιάς 2022 - 2023 εμπνέεται στίχους.

της Αιμιλίας Παλαπαΐδου

Το ταξίδι του βιολιού

Έχω στα χέρια μου το βιολί και ταξιδεύω

να ξεφύγω ταξιδεύω

από του κόσμου τη σκιά

να γλυτώσω, να φύγω μακριά

σε άλλα μέρη μαγικά.

 

Έχω στα χέρια το βιολί και ταξιδεύω

μακριά από σκιές και στεναχώρια

εκεί που οι νότες

στα σύννεφα πετάνε

και σε ουράνιο τόξο τραγουδάνε.

 

Και ξάφνου το βιολί

χωρίς την λογική

έγινε ψιλή βροχή

 

Που έφεξε τη σκοτεινιά

πλημμύρισε τον κόσμο

γέμισε ελπίδα την καρδιά

τον φόβο πήρε μακριά.

Το φλάουτο της Νεφέλης Μπιλιούρη

Είσαι το μεταφορικό μου μέσο

Ταξιδεύω μαζί σου

Με τη μουσική σου

Ως καύσιμο για τον γύρo του κόσμου

Απ' τη Χαβάη ως την Κίνα

Με μελωδίες της σειρήνας

Από Ευρώπη στην Ασία

Βλέποντας τον πόλεμο στη Συρία

Έπειτα ταξίδι στον χρόνο

Να δω τον Μότσαρτ με το δικό του σόλο

Το ταξίδι αυτό μαζί σου θα το δω

Χωρίς εσένα αυτό θα ήταν τολμηρό

Τα πλήκτρα σου θα παίξω

Ξέροντας σε απ' έξω

Μεταφορικό μέσο

Σε γη και ουρανό 

Είσαι πολύ χρήσιμο 

Ως ένα απλό φλάουτο θαρρώ.

Η κιθάρα στ΄ αστέρια

της Κατερίνας Πετρίδου

ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΘΑΡΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ

ΦΕΥΓΩ ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΚΡΙΑ

ΜΕ ΜΕΛΩΔΙΑ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ

ΧΑΡΑ ΣΚΟΡΠΙΖΩ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

 

ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΙΑ ΛΑΜΨΗ ΑΝΤΙΚΡΙΖΩ

ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΣΚΟΡΠΙΖΩ

ΣΑΝ Η ΦΛΟΓΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΕ ΤΥΦΛΩΝΕΙ

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ.

Μουσική, ένα ταξίδι μαγικό

του Θοδωρή Παρασκευόπουλου - Χαραντώνη

ΜΙΑ ΜΕΛΩΔΙΑ ΛΥΠΗΡΗ 

ΕΙΝ' Η ΖΩΗ ΔΙΧΩΣ ΛΙΓΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

ΜΕ ΤΟ ΚΛΑΡΙΝΟ ΜΟΥ ΠΑΡΕΑ 

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ

 

ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΓΙΚΟ 

ΣΕ ΑΛΛΗ ΓΗ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΟ

ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΓΙΚΟ ΧΟΡΕΨΕ

ΜΕ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ

 

ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ 

ΚΑΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΙ ΛΑΟΙ

ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

ΕΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ

Μ' ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ

Ταξίδι με τη λύρα μου

του Στέφανου Σκεντερίδη

Έπιασα τη λύρα μου

Που είναι η λατρεία μου

Και άρχισα ταξίδι μαγικό

 

Αρπάζω τα δοξάρια

Που γίνονται κουπιά

Και λέω να γυρίσω

τον κόσμο με ρυθμό

 

Κρατάω το δοξάρι

Και πάω στο φεγγάρι

Δε με σταματά κανείς

 

Πάω σε ένα κόσμο

εξωπραγματικό

Δεν μπορώ να μείνω

άλλο πια εδώ.

Το μαγικό σαξόφωνο

του Άγγελου Σιακαβάρα

Το λαμπερό σαξόφωνο

σαν τρένο μαγικό

με ταξιδεύει, με μαγεύει 

με πάει σε μέρη μακρινά.

 

Με το μαγικό του άκουσμα

σαν παίζω το σαξόφωνο

όλα τα προβλήματα ξεχνώ

και τις ανησυχίες

μεταφέρομαι σε τοπία εξωπραγματικά

με της αγάπης το εισιτήριο και της χαράς.

Η κιθάρα μου

της Αλεξάνδρας Μπαντή & της Μαργαρίτας Τομπουλίδου

Σαν την πάρω αγκαλιά

Μελωδία και χαρά

Η κιθάρα αναζητεί

Με όρεξη για μουσική

 

Οι χορδές πάλλονται

Ρυθμικά η μια μετά την άλλη

Της δικής μου κιθάρας ο ρυθμός

Δεν μοιάζει με καμιάς άλλης

 

Με την κιθάρα συντροφιά

Δεν έχω έγνοια καμιά

Σαν την πιάσω θα χαρώ

Και στα σύννεφα πετώ

 

Άσε τις νότες να κυλήσουν

Να δημιουργήσουν μουσική

Αν μπορούσαν να μιλήσουν

θα σου 'λεγαν να συνεχίσουν

Τον κόσμο να γνωρίσεις

του Γιάννη Χατζόπουλου

ΜΕ ΜΙΑ ΚΙΘΑΡΑ 

ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ 

ΤΟ ΜΑΚΡΙΝΟ

 

ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ 

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΝΑ ΠΙΑΣΕΙΣ

ΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ

ΝΑ ΧΟΡΕΨΕΙΣ  ΝΑ ΞΕΔΩΣΕΙΣ

 

ΜΕ ΜΙΑ ΚΙΘΑΡΑ 

ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ

ΤΟ ΜΑΚΡΙΝΟ 

 

ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ.

Το καλλιγράφημα του Γιάννη

Το πιάνο της Νικολέτας 

Το μουσικό όργανο που παίζω

ονομάζεται πιάνο 

έχει πάνω πλήκτρα 

με χρώμα άσπρο και μαύρο.

 

Μου αρέσει να παίζω πιάνο, 

για να μαθαίνω πιο πολλά 

μου αρέσει και ο ήχος που έχει 

από τα πλήκτρα αυτά.

Ένα όνειρο, ένα κλαρίνο

του Αστέριου Πάππου

Μικρό παιδάκι στο χωριό, 

άκουσα ήχο μαγικό.

Τα μάτια γέμισαν καρδιές

φωτεινές, χρωματιστές.

 

Τι όνειρο είναι αυτό

μαύρο μα αστραφτερό 

με ασημένια πλήκτρα 

που βγάζει ήχο λαμπερό!

 

Ρώτησα τι ήταν

μου απάντησε ΚΛΑΡΙΝΟ

Αχ να 'παιζα κι εγώ,

τις έγνοιες να ξεχνώ!

 

Πέρασαν χρόνια δώδεκα θαρρώ

Και έγινε τ' όνειρο πραγματικό.

 Τώρα με το κλαρίνο που κρατώ 

σε μουσικές παραδοσιακές ακροβατώ

 

και δίχως υπερβολές

είμαι Ευτυχισμένος!

Η κιθάρα 

της Ανθής Ζιώγου

ΤΗΝ ΚΙΘΑΡΑ ΠΑΙΖΩ ΕΓΩ 

ΠΕΡΠΑΤΩ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΩ 

ΤΡΑΓΟΥΔΩ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ 

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ 

 

ΤΙΣ ΧΟΡΔΕΣ ΤΗΣ ΓΡΑΤΣΟΥΝΩ 

ΒΓΑΖΟΥΝ ΗΧΟ ΛΑΜΠΕΡΟ

ΗΧΟ ΠΟΥ ΜΕ ΓΑΛΗΝΕΥΕΙ 

ΑΛΛΑ ΚΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΓΕΥΕΙ.